Dünyanın sahibi sanıyoruz kendimizi.... Düşünsenize; insandan daha çok zarar veren bir canlı daha var mı doğaya?
Deli gibi bilinçsizce tüketiyoruz, bu tüketim sonu hızlandırıyor. Doğayı kirletiyoruz...
Oysa; ağaçlar olmadan, nehirler, denizler olmadan, hayvanlar olmadan biz olabilir miyiz? Tat alabilir miyiz içimize çektiğimiz havadan, bir kuş cıvıltısı duymazsak?
Günümüzde, beton dikmeler yükseliyor metropollerin göbeğinde dev çınarların yerine! Nefes almamız her geçen gün biraz daha zorlaşıyor. Unutuyoruz -egolarımız uğruna- bu güzellikleri çocuklarımıza da aktarmamız gerektiğini.
Çocuklarımıza bu bilinci, doğayı korumayı, hayvanlara zarar vermemeyi öğretiyor muyuz yeterince? Onların da hakkı değil mi yeşil ve temiz bir dünya? Ne suçu var çocuklarımızın?
Kendi adıma elimden geleni yapıyorum. Örneğin; gereksiz elektrik ve su tüketimine anında müdahale ediyorum. Çöplerimi, cam ve kağıt olarak ayırıyor, geri dönüşüme atıyorum. Naylon poşet kullanmamaya özen gösteriyorum (doğaya karışmaları çok uzun zaman alıyor). Artan yemeklerimi hayvanların ulaşabileceği yerlere çevreyi kirletmeden bırakıyorum ve yaz aylarında kapının önüne, balkona su koyuyorum, büyük şehirlerde hayvanların su ihtiyacını karşılamaları zor .
Çevreme saygılıyım, çünkü ben onun bir parçasıyım.
Çünkü; çimenlerin üzerinde uzanıp, gökyüzünde süzülen kuşları izlemeyi ve de gece olunca yıldızları, çok az şeye değişirim.
Sevil AVCI ÖZYAVUZ
Deli gibi bilinçsizce tüketiyoruz, bu tüketim sonu hızlandırıyor. Doğayı kirletiyoruz...
Oysa; ağaçlar olmadan, nehirler, denizler olmadan, hayvanlar olmadan biz olabilir miyiz? Tat alabilir miyiz içimize çektiğimiz havadan, bir kuş cıvıltısı duymazsak?
Günümüzde, beton dikmeler yükseliyor metropollerin göbeğinde dev çınarların yerine! Nefes almamız her geçen gün biraz daha zorlaşıyor. Unutuyoruz -egolarımız uğruna- bu güzellikleri çocuklarımıza da aktarmamız gerektiğini.
Çocuklarımıza bu bilinci, doğayı korumayı, hayvanlara zarar vermemeyi öğretiyor muyuz yeterince? Onların da hakkı değil mi yeşil ve temiz bir dünya? Ne suçu var çocuklarımızın?
Kendi adıma elimden geleni yapıyorum. Örneğin; gereksiz elektrik ve su tüketimine anında müdahale ediyorum. Çöplerimi, cam ve kağıt olarak ayırıyor, geri dönüşüme atıyorum. Naylon poşet kullanmamaya özen gösteriyorum (doğaya karışmaları çok uzun zaman alıyor). Artan yemeklerimi hayvanların ulaşabileceği yerlere çevreyi kirletmeden bırakıyorum ve yaz aylarında kapının önüne, balkona su koyuyorum, büyük şehirlerde hayvanların su ihtiyacını karşılamaları zor .
Çevreme saygılıyım, çünkü ben onun bir parçasıyım.
Çünkü; çimenlerin üzerinde uzanıp, gökyüzünde süzülen kuşları izlemeyi ve de gece olunca yıldızları, çok az şeye değişirim.
Sevil AVCI ÖZYAVUZ
5 yorum:
Kesinlikle katılıyorum. En azından bireysel önlemler ile, toplumsal bazda planlı yapılaşma ile doğa katliamının önüne geçilmeli.
Ne kadar güzelsin.Sıfatının güzelliğ kadar ruhunda güzel.Mutluluğun daim olsun.
Sevgiyle kal.
Hem duyarlı, hem sevecensin. Şiir kitabın da kendin gibi güzel, en yakın zamanda 2.kitabı bekliyoruz. Hayatın tüm güzellikleri seninle olsun...
Haklısın.
İnsanlar bu hızla çoğalmaya ve tüketmeye devam ederse doğa diye birşey kalmayacak, enerji kaynakları azalıyor bu sebeple soğuk veya sıcak savaşlar oluyor, yanlış giden birşeyler var ve bizler bu çarkın içinde dönüp duruyoruz, en azından bireysel önlemlerle tükenmeyi geciktirebiliriz. Saygı ve sevgilerimle
Yorum Gönder